پیاز گل مریم

روش کشت در زمین

     تاریخ کاشت به اندازه پیازچه ها بستگی دارد. محل کاشت مریم باید مکانی کاملا آفتابی و دور از باد باشد. برای کاشت ردیفی با استفاده از فارور زمین را به صورت جوی پشته در می آورند. عمق کاشت باید طوری باشد که قسمت بالای پیاز به مقدار بسیار کمی با خاک پوشانده شود، بطوریکه نوک پیاز هم سطح خاک باشد. پیازچه های ریز بصورت سطحی به فاصله 20-15 سانتیمتر از هم کاشته می شوند و پیازچه های درشت،  عمیق تر و به فواصل   25-20 سانتیمتر از یکدیگر کاشته می شوند. بعد از کاشت باید فوری آبیاری انجام شوند. در هنگام کاشت باید پیازهای درشت و رسیده را انتخاب نمود. پیازها را در بهار موقعی که هوا گرم       می شود می کارند. گیاهان در هوای آزاد، در تابستان گل خواهند داد ولی اگر هدف تغییر دادن زمان گل دادن آنها باشد پیازها را در زمان های مختلف میتوان کاشت. چنانچه پیازها در فصل پاییز کشت شوند لازم است آنها را تا موقع کاشت، در انبار خنک در دمای 5/4 درجه سانتیگراد نگهداری نمود تا از جوانه زدن آنها جلوگیری شود.

 روش کاشت در گلدان:

     برای کاشتن گل مریم در گلدان باید پیازهائی را که گل نداده اند، جدا کرده و آنها را در گلدان مملو از خاک تازه، مخلوط با خاک برگ، کاشت و در گلخانه سرد و یا در اتاق، بدون اینکه گلدانها را آبیاری کنند تا اواسط اسفند نگاهداری نمایند.

گلدهی:

     گل مریم بسته به فصل کاشت، در بهار، تابستان، پاییز و یا زمستان گل می دهد. در حالت عادی پیازی که در بهار کشت شده، گلدهی آن از اواسط تابستان شروع می شود که برحسب رقم گلدهی می تواند تا اواسط پائیز ادامه یابد. در مناطقی که زمستان زیاد سرد نیست و فصل سرما زود شروع نمی شود می توان پیاز مریم را در بهار دیرتر کاشت تا گیاهان در اوایل پائیز گل بدهند. برای تولید گل مریم در فصل سرما می توان از گلخانه ای با دمای حدود 18-16 درجه سانتیگراد استفاده نمود که پیازها پس از 8 هفته به گل خواهند نشست.

معرفی کلی گل مریم

     گل مريم گیاه پیازدار چند ساله از جنس Polianthes و خانواده مارچوبگان است که به جنس agave نیز شباهت هایی دار. این گل بسیار خوشبو بومی مکزیک است و از عصاره آن در ساخت انواع عطر استفاده می شود. نام آن مشتق شده از tuberosa لاتین ، به معنی تورم یا tuberous است که اشاره به سیستم ریشه آن دارد. این جنس از حدود 12 گونه تشکیل شده است. Polianthes به معنی گل های بسیار در زبان یونانی است.

    این گیاه در ماه های بهار ، پاییز و تابستان بسته به فصل کاشت پیاز ، به گل می نشیند .
    گل مریم ازمهمترین گلهای شاخه ای در مناطق گرمسیری ونیمه گرمسیری و جزء 10 گل برتر شاخه بریده دنیاست.
    در هند وفرانسه برای صنایع عطر سازی کشت می شود ودر ژاپن اهمیت زیادی دارد.
    سطح زیر کشت آن در ایران 250 هکتار است که در هر متر مربع 20تا30 شاخه تولید می شود
    گلهای آن تریمر هستند و پوشش گل لوله ای است که از بخش بالایی باز می شوند
    گل ها به صورت جفت جفت هستند و طول سنبله به 90سانتی مترمی رسد. در هر سنبله 30 گل وجود دارد وطول گل آذین 14 تا 38 سانتی متر است
    تعداد پرچمها 6 عدد است بساکها از بخش میانی به هم پیوسته اند وتخمدان حفره ای است .گرده افشانی آن توسط حشرات صورت میگیرد
    برگها در قائده گل هستند که طول آنها 60 سانتی متر است و پهنا ی آ نها 1تا 2 سانتی متر است.
    تعداد کروموزمها برابر 30 می باشد
    کاشت گل مریم به صورت کرتی یا ردیفی است. فاصله کشت 20 در 30 می باشد وعمق کاشت 3تا 10 سانتی متر می باشد
    گلدان را باید در محلی آفتابگیر قرار دهیم . مانند دیگر گیاهان گلدان مریم نیز باید دارای زهکشی مناسب باشد
    خاک موردنیازآن سبک ،شنی وبا حاصلخیزی مناسب می باشد. خاک باید ظرفیت نگهداری آب را به خوبی داشته باشد.pH آن باید برابر 5.6 تا7 باشد. مواد غذایی مورد نیاز به صورت سرک یا متناوب .NPK 100 کیلو گرم کود ازت در هکتار .
    طی فصل رشد رطوبت باید حفظ شود . مقدار آب مورد نیاز و دوره آبیاری بر اساس نوع خاک محاسبه می شود به طور کلی بین 400تا 700 متر مکعب در سال برای یک هکتار مورد نیاز است
    برای تولید پیاز مریم غده ای باید در آفتاب کامل با درجه حرارت 20 تا 30 درجه کاشته شود مریم غدهای به فتو پریود غیر حساس است اما در روز های بلند(16 ساعت) رشد رویشی تحریک وگلها 10روز زودتر ظاهر می شوند
    درجه حرارت انبار بر تعداد پیازهای برداشت شده وکیفیت گل سنبله اثر دارد نگهداری پیازها در د مای حداقل 18درجه به مد ت 4 تا 6 هفته عملکرد گلها را بهبود می دهد اما نگهداری بیشتر باعث کاهش عملکرد می شود .
    برای بیشترین رشد ریشه ، درجه حرارت خاک باید 20 درجه وبرای حداکثر تولید پیاز درجه حرارت هوا باید بین 20 تا 30 درجه باشد .
    خیس کردن پیازها در یک محلول رقیق اسید جیبرلیک گلدهی را 15روز جلو می اندازدوهمچنین بر ارتفاع گیاه وتعداد گل در سنبله اثر مثبت دارد اثرجنبی دیگر جیبرلین افزایش دوره گلدهی می باشد
    تیوره پیش رسی را به میزان کمی تحریک می کند ولی طول وتعداد گل را کاهش می دهد
    سایتوکینین باعث افزایش تعداد گلچه در سنبله می شود
    گلها در خنکترین ساعات روز باید برداشت شوند سنبله ها پس از برداشت باید در آب سرد وتمیز قرار داده شوند ماکزیمم دوره نگهداری برای شاخه صادراتی 10 تا 14 روز است
    پس از برداشت پیازها وپیازچه ها در اندازههای مختلف جدا ودرجه بندی می شوند شرایط انبار برای جلوگیری از شیوع بیماریها باید خشک باشد وتهویه خوبی داشته باشد
    برداشت گل ،درجه بندی وبسته بندی برای صادرات در کشورها متفاوت است بازار عمده برای صادرات ژاپن است .
    گلها زمانی برداشت می شوند که پایینترین جفت گل باز شده باشند

    عوارض و درمان :
    نماتدهای آفلند کوئیده وملویدوجین باعث لعابی شدن ریشه ها می شوند که برای کنترل از الدیکارب استفاده می کنند
    پوسیدگی ساقه که عامل آن قارچی است که برای کنترل آن از ضدعفونی خاک باPCNBدر مرحله گلدهی استفاده می شود
    کنه ها از آفات اصلی هستند که در تراکم های بالا اتفاق می افتند
    کرمها وتریپسها از حشرات عمده هستند که به عنوان آفت برایمریم هستند
    برای از بین بردن علف های هرز از سیمازین به میزان 3 کیلو در هکتار استفاده می شود وهمچنین محلول پاشی آترازین به میزان 3 کیلو در هکتار استفاده می شود
    از نظر تولید تجاری 3 سیستم تکثیری وجود دارد: 1-استفاده از پاجوش 2-استفاده از بذر 3-سیستم آزمایشگاهی
    همچنین برای تکثیر از طریق تقسیم پیاز، ابتدا پیاز را در گلدان می کاریم و گلدان را تا اواسط اسفند آبیاری نمی کنیم بعد از آن هفته ای یکبار به گلدان آب می دهیم .
    استاندارد برای بازار صادراتی مشابه است. یکی از استانداردهای صادرات ، خالص بودن رنگ سفید گلها است . استاندارد درجه بندی برای بازار ژاپنی ها ساقه های عاری از بیماری ،راست وکشیده با ارتفاع حدود 70 سانتی متر و سنبله ای با حداقل 10 جفت گلچه سفید خالص است